باورهای غلط درباره عسل؛ واقعیت را بهتر بشناسیم
عسل از گذشته تا امروز یکی از ارزشمندترین خوراکیهای طبیعی بوده است. طعمی شیرین، خواصی شگفتانگیز و جایگاهی ویژه در طب سنتی و مدرن دارد. اما در کنار این جایگاه، باورهای نادرست زیادی هم شکل گرفته که گاهی باعث سردرگمی مردم میشود. شناخت این باورهای غلط کمک میکند تا عسل را همانطور که هست، یعنی طبیعی و بدون اغراق، بشناسیم و از خواص واقعیاش بهره ببریم. در ادامه به چندین باور غلط اشاره میکنیم
۱. عسل هیچوقت خراب نمیشود.
بله، عسل ماندگاری بسیار بالایی دارد و حتی در ظروف باستانی هم سالم پیدا شده است. اما این به معنای «ابدی بودن» آن نیست. اگر عسل در ظرف آلوده یا در محیط مرطوب نگهداری شود، امکان تخمیر یا کاهش کیفیتش وجود دارد. پس اگر میخواهید عسلتان سالها سالم بماند، باید آن را در ظرف تمیز، دربسته و دور از رطوبت نگهداری کنید.
۲. شکرک زدن نشانه تقلبی بودن عسل است.
یکی از رایجترین باورهای غلط همین است. در واقع، شکرک زدن یا همان رس بستن یک واکنش طبیعی است که به دلیل وجود قندهای گلوکز در عسل رخ میدهد. خیلی از عسلهای کاملاً طبیعی بعد از مدتی شکرک میزنند. حتی این ویژگی نشانه خلوص عسل هم میتواند باشد. بنابراین عسلی که رس بسته، الزاماً تقلبی نیست.
۳. هرچه شیرینتر، طبیعیتر.
خیلیها فکر میکنند هرچه عسل شیرینتر باشد، کیفیت بهتری دارد. اما حقیقت این است که میزان شیرینی به منبع گیاهی بستگی دارد. برای مثال، عسل گون طعم ملایم و دلنشینی دارد، در حالی که عسل کنار شیرینی بیشتری دارد. بنابراین شیرینی زیاد، نشانه طبیعی بودن نیست.
۴. عسل جایگزین کامل داروهاست.
عسل خواص دارویی فوقالعادهای دارد؛ ضدباکتری است، به بهبود زخم کمک میکند و سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند. اما این به معنای بینیازی از داروهای شیمیایی نیست. در بیماریهای جدی، عسل تنها یک مکمل درمانی محسوب میشود و نمیتواند جایگزین داروها باشد.
۵. عسل را نباید حرارت داد چون بیخاصیت میشود.
درست است که حرارت بالا میتواند بخشی از آنزیمها و آنتیاکسیدانهای عسل را کاهش دهد، اما این به معنای بیارزش شدن کامل آن نیست. نوشیدن چای با عسل یا پختن غذاهای گرم با آن همچنان فواید زیادی دارد. البته برای حفظ بیشترین خواص، بهتر است عسل خام را در دمای پایین مصرف کنید.
۶. عسل طبیعی همیشه غلیظ است.
بافت عسل به رطوبت محیط و نوع گیاه بستگی دارد. ممکن است عسلی کاملاً طبیعی روان و رقیق باشد و عسلی دیگر غلیظ و سنگین. بنابراین غلظت بهتنهایی معیار خوبی برای تشخیص طبیعی بودن نیست.
۷. عسل تیره یا روشن تقلبی است.
رنگ عسل فقط به منبع گیاهی وابسته است. بعضی عسلها روشن هستند، مثل عسل مرکبات، و بعضی تیرهتر، مثل عسل کنار. هر دو میتوانند کاملاً طبیعی باشند. بنابراین رنگ، نشانه خلوص یا تقلبی بودن نیست.
۸. عسل روی زخم خطرناک است.
این باور قدیمی دیگر جایی ندارد. تحقیقات پزشکی مدرن نشان دادهاند که عسل خاصیت ضدباکتری دارد و میتواند به ترمیم زخمها و سوختگیهای سطحی کمک کند. حتی پانسمانهای پزشکی مخصوص با عسل تولید میشوند.
۹. عسل برای کودکان همیشه مفید است.
عسل برای بیشتر افراد مفید است، اما برای کودکان زیر یک سال خطرناک است. دلیلش وجود هاگ باکتری بوتولیسم است که دستگاه گوارش نوزاد توانایی مقابله با آن را ندارد. بنابراین توصیه میشود عسل فقط بعد از یک سالگی وارد برنامه غذایی کودک شود.
۱۰. عسل همه نوع بیماری را درمان میکند.
عسل یک ماده غذایی شگفتانگیز است، اما معجزهگر نیست. نمیتوان انتظار داشت تمام بیماریها با خوردن عسل درمان شوند. واقعیت این است که عسل یک تقویتکننده بدن و یک مکمل درمانی عالی است.
۱۱. تستهای خانگی همیشه نتیجه دقیق میدهند.
خیلیها عسل را با روشهایی مثل ریختن در آب یا سوزاندن روی کاغذ آزمایش میکنند. این روشها همیشه نتیجه قابل اعتماد نمیدهند. مطمئنترین راه تشخیص، آزمایشگاه و خرید از فروشندگان معتبر است.
۱۲. عسل کهنه بهتر است
برخی تصور میکنند عسل هر چه قدیمیتر شود، ارزشمندتر است. در حالی که تازه بودن هم اهمیت دارد. گذر زمان میتواند روی عطر و آنزیمهای عسل تأثیر بگذارد. بنابراین عسل تازه و طبیعی، انتخاب بهتری است.
۱۳. همه عسلها یکساناند
این هم یکی از باورهای اشتباه است. ترکیب، طعم و حتی خواص عسل بسته به پوشش گیاهی منطقه و فصل تولید متفاوت است. به همین دلیل عسل گون، کنار یا اقاقیا، هرکدام ویژگی خاص خود را دارند.
باورها درباره عسل زیادند، اما همه درست نیستند. اگر این باورهای غلط کنار گذاشته شوند، میتوانیم عسل را همانطور که طبیعت به ما هدیه داده بشناسیم؛ خوراکیای خوشطعم، مغذی و سرشار از انرژی که حیات بخش است. نکته مهم این است که همیشه از فروشنده معتبر خرید کنیم تا خیالی آسوده از خلوص و کیفیت عسل داشته باشیم.
بدون دیدگاه